Geen woorde kan werklik iemand troos wat 'n geliefde verloor het nie, maar tog wil ek hiermee 'n ander perspektief verskaf om dit 'n bietjie makliker te maak om vrede en rus in 'n mens se gemoed te kry.

As 'n mens iemand werklik liefhet strek daardie liefde BAIE dieper as bloot die vleeslike (sigbare) mens en strek diep in die realm van die geestelike (onsigbare) want God is Liefde en God is Gees en dit oorspan alle natuurlike dinge, insluitend die dood.

Dit maak nie saak hoe ver iemand wat jy liefhet van jou is nie en kan biljoene kilometers ver wees, maar in jou hart, siel en gees is daardie persoon steeds naby jou.

Die rede daarvoor is dat ons elkeen natuurlik, vleeslik is, maar OOK geestelik want God is in ons en God is liefde, God is gees.

As vleeslike mens ken ons ten dele, verstaan ons ten dele en as sodanige fouteer ons dan ook want ons is vleeslik en gebonde aan die vleeslike en natuurlike.

Wanneer 'n geliefde afsterwe bestaan die vleeslike mens nie meer nie en maar die geestelike mens is steeds daar, onsterflik en nie gebonde aan die vleeslike en natuurlike nie en verstaan dienooreenkomstig ook ten volle en is as sodanig SOVEEL MEER gebonde aan die wat oorbly as in vlees.

Ek kan dit miskien beter met 'n voorbeeld verduidelik.

Twee mense is baie lief vir mekaar, maar omdat hulle menslik is, is daar noodwendig ook misverstand, onbegrip en terwyl hulle kwaad is vir mekaar sterf die een.

Natuurlik sal die een wat oorbly bitter baie seerkry en ook hom/haarself verwyt maar wat hy/sy egter moet besef is;

In die eerste plek bly hy/sy menslik en in die tweede plek bly die een wat afgesterwe het, geestelik voortbestaan en ken en verstaan ten volle en sal hy/sy nie wil hê die een wat agterbly moet ongelukkig en vol verwyt wees nie, want sy/haar geestelike liefde bly vir ewig bestaan en wil net die beste hê vir die een wat hy/sy liefhet.

Verder dan ook, as sodanige afgestorwe persoon SOVEEL invloed en liefde as vleeslike mens gegee en gekry het terwyl gebonde is deur die vleeslike en natuurlike, hoeveel te MEER nie as geestelike mens nie, ongebonde deur die vleeslike en natuurlike.

As vleeslike mens KAN ons NIE elke sekonde van die dag, dekades en eeue lank, in die gees by 'n geliefde wees nie want as ons kos maak, eet, besig is, iets doen wat konsentrasie benodig, fokus ons op dit en is 'n geliefde tydelik uit ons gedagtes, MAAR as geestelike mens, ongebonde deur die vleeslike en natuurlike, is hy/sy ENIGE TYD daar vir die wat agterbly EN met liefde, begrip, vrede en sagmoedigheid in sy/haar hart.

Omdat ons menslik is, fokus ons op die seer, die verwyt, die alleen wees, selfs woede teenoor iemand of God want as vleeslike mens is ons uitverkoop onder die sonde maar omdat God in ons is het ons die keuse om as natuurlike mens te dink en te redeneer of as geestelike mens wat op die geestelike en liefde fokus.

Die afgestorwe geliefde is in vlees miskien nie meer daar nie ja, maar in GEES is hy/sy geestelik SOVEEL NADER aan die geliefde wat agterbly as wat enige twee lewende mense ooit kan droom om te wees en JUIS dit, daardie onsterflike geestelike verbintenis, moet as aansporing, gemoedsrus, vrede en krag dien vir die een wat agterbly want dit is dan ook wat die die afgestorwe een sal wil hê.

Die geestelike is vir ewig maar die vleeslike en natuurlike sal tot niet gaan en more, oormore is ek dalk nie meer nie en as ek die tydelike met die ewige verwissel, sal ek NIE wil hê die wat agterbly moet oor my treur nie en sal wil hê hulle moet my lag onthou, my omgee en liefde, dit wat ek hier skryf en voorheen geskryf het, onthou wie en wat ek was en nie soos ek op my sterfbed gelyk het nie want ons is immers meer as dit.

Algemeen Kategorie